Dróżki

[Cantharis]

Weszła ponownie, prowadząc ulubionego rasowca na smyczy. Puściła kota, ten po chwili siedział na ławce.
- No, Daron, pobiegaj sobie - powiedziała, puszczając psa.

[Hans]

Jakiś kot przebiegł tuż przed kopytami Viary. Spłoszyła się, gdyż nie ucierpiała kotów. Stanęła dęba (na tylnych nogach). Mało przy tej okazji nie wyleciałem z siodła, ale jakoś się w go złapałem. Zakląłem pod nosem i próbowałem uspokoić klacz, która jeszcze trochę się "rzucała" po całej ścieżce.

[Rahilija]

Spostrzegłam inne zwierzęta. Złapałam szybko Radisana. Biorąc pod uwagę jego wojowniczość i wredność przy okazji...

[Cantharis]

Siadła obok Severusa na ławce. Zaczęła go głaskać, a gdy ten siadł jej na kolanach pokręciła głową. Ze śmiechem nadal go głaskała. Daron w tym czasie spokojnie biegał sobie po parku. Nie był groźny, nawet jeśli tak wyglądał. Machał ogonem.

[Rahilija]

Przeniosłam się na ławkę, sadzając Radisana na moich kolanach. Gładziłam go, próbując zapobiec jego ucieczce. Spojrzałam na dziewczynę z kotem. Zerknęłam na Hrabię, a on na mnie. Po chwili podniosłam się i podeszłam do tamtej dziewczyny. Na oko wyglądała na młodszą ode mnie.
- Siemczysz! (xD)

[Cantharis]

Spojrzała na dziewczynę. Przewróciła oczami.
- Hej.

[Rahilija]

Wskazałam na futrzaka na jej kolanach.
- Ładny kot. Jak się nazywa? - nie pytając o pozwolenie usiadłam obok niej.

[Hans]

W końcu uspokoiłem Viarę. Za dużo,jednak, zaczęło się tu kręcić różnych ludzi i zwierząt, zaraz by się znowu spłoszyła. Wyjechaliśmy więc galopem.

[Cantharis]

- Severus - mruknęła. W tym samym czasie dobiegł pies. Uśmiechnęła się i pogłaskała go za uchem. - A ten dżentelmen to Daron.

[Lena]

Wyszłam

[Rahilija]

- Mój to Hrabren Radisan. Albo po prostu Hrabia Radisan, czy Radi.

[Cantharis]

- No, idźcie się bawić - mruknęła do zwierzaków. Kot niechętnie zlazł z jej kolan. Usiadł na grzbiecie Darona, na co pies nie zareagował gwałtownie, jak zwykle. Zaczęli iść.

[Pamela]

Weszłam, jak zwykle pozwalając, aby prowadził mnie mój pies, Cacao.

[Pamela]

Wymacałam pustą ławkę, o mało nie wpakowawszy się w kosz na śmieci, po czym usiadłam. Cacao przyjrzał się obcemu psu, ignorując koty, i przycupnął obok mojej nogi.

[Cantharis]

Po pewnym czasie wrócili. Zaklęła, musiała iść do pracy. Podniosła się, założyła psu smycz i wyszła pośpiesznie.